Shakedown

Stel je het volgende voor.

De deurbel gaat. Er staan twee mensen voor je deur. Ze nemen je mee, of je nou wilt of niet. Ze brengen je naar een huis dat niet het jouwe is en laten je daar achter. Een aantal uur later halen ze je weer op en brengen ze je terug naar huis. Ze zetten je in de gang, doen de deur achter je dicht en vertrekken.

Je huis is veranderd in een puinhoop. Alle laden zijn opengetrokken en de inhoud ligt verpsreid over de vloer. Niets is gespaard gebleven; je koffiezetapparaat ligt op de grond, het halve kopje koffie dat er nog stond is uitgegoten over een stapeltje papieren. Alle verpakkingen met voedsel liggen verspreid door je kamer; van verpakkingen die open waren ligt de inhoud her en der verspreid, deels vertrapt.

Eens in de negentig dagen is dit de realiteit voor een Texaanse terdoodveroordeelde - lockdown en shakedown. De laatste keer dat Jamie mij documenten gaf die betrekking hadden op zijn zaak, zaten die documenten onder de koffievlekken; opzettelijk eroverheen gegooid door een bewaker.

De regel is: als alle spullen in je cel niet onberispelijk opgeruimd zijn in de daarvoor bestemde vakjes onder je bed, riskeer je inbeslagname. Veel van waarde heb je natuurlijk niet, behalve je brieven en de documenten die met je zaak te maken hebben. Dus na de shakedown moet je als de wiedeweerga je cel weer in orde maken, want er zijn genoeg bewakers die sadistisch genoeg zijn om van een dergelijke situatie misbruik te maken.

Jamie heeft al mijn brieven nog; in elk geval voor zover ze in de loop der tijd niet op mysterieuze wijze zijn verdwenen tijdens een shakedown. En voor het geval er brieven kwijtraken, leert hij ze zo ongeveer uit zijn hoofd. Hij kan letterlijk citeren uit brieven die ik tien jaar geleden schreef. Eenzame opsluiting, slaapdeprivatie en gebrek aan stimuli hebben vaak geheugenproblemen als bijwerking, maar daar lijkt Jamie geen last van te hebben.

Ik erf mijn eigen brieven van Jamie als het straks zover is. Hij zal ze in een pakje stoppen en ze via de property room bij mij laten afgeven als ik er ben voor één van de laatste bezoeken. Ik ben benieuwd hoe groot de stapel is. Veertien jaar aan brieven. Ik ben vast wel even zoet met teruglezen.